Το φετινό Πάσχα είναι οδυνηρό. Η πανηγυρική φανέρωση της αποστασίας από τον Θεό, δεν αντέχεται. Αναζητάς έναν ισορροπημένα πνευματικό πατέρα για να μιλήσεις και νιώθεις σαν τον Διογένη της Αρχαίας Ελλάδoς, που έψαχνε να βρει με το αναμμένο φανάρι του, μεσημεριάτικα, κάποιον άνθρωπο. Οι πνευματικοί μας πατέρες, οι ιερείς και οι ποιμένες μας, αυτοί που μέχρι χθες ήταν οι αχθοφόροι της πνευματικής μας ζωής, έχουν απενεργοποιηθεί από την σκληρότητα κάποιων. Όποιος βγει μπροστά για να μιλήσει και να μεταφέρει το πνεύμα του Θεού, ακυρώνεται ακαριαία από αυτόκλητους «ειδήμονες των πατέρων». Ο καλλιεργημένος από τα Μ.Μ.Ε φόβος, έχει πνίξει τις ψυχές πολλών. Ο φόβος μαζί με την αίσθηση «ξεχωριστής πνευματικότητος» παγιδεύουν εύκολα. Έτσι κάποιοι αναγορεύονται σε ιεροεξεταστές που ενδεχομένως να φαντάζονται τον εαυτό τους σαν νέο «προφήτη Ηλία» που θα κατασφάξει με το μαχαίρι του, τους σύγχρονους ιερείς της αισχύνης. Άλλοι καταριούνται, στο όνομα της Εκκλησίας! Άλλοι καταφεύγουν σε «πνευματικά» υβρεολόγια με πατερική τεκμηρίωση και «ομολογιακές» εξάρσεις. Άλλοι κατοχυρώνουν για τον εαυτό τους ένα ID επαναστάτη. Υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι «βράζουν» από μέσα τους, και «βράζουν» και «ξαναβράζουν», και όλο «βράζουν». Άλλοι πάλι σιωπούν από «κατάνυξη», αλλά η θυμωμένη φυσιογνωμία τους, μπορεί να προκαλέσει ακατάσχετη βουλιμία φρουτόκρεμας σε όσα άτυχα μωράκια κατά λάθος τους κοιτάξουν.
Προσεύχεται κανείς; Ξέρεις κανείς ποιά Ευαγγελικά Αναγνώσματα διαβάστηκαν σήμερα και ποιοί Άγιοι εορτάζουν; Βρισκόμαστε μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα και όχι στις παραμονές του Μουντιάλ ποδοσφαίρου. Ο Χριστός είπε να του ζητούμε ώστε μετά να μας παρέχει ό,τι μας συμφέρει. Ζητάει κανείς την ομόνοια, την ομοψυχία και την μεταξύ μας ενότητα; Ζητάει κανείς μετάνοια και συγχώρεση; Ζητάει κανείς τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος; Προφανώς σπανίζουν τέτοια αιτήματα. Με συγχωρείτε, αλλά θα ήταν προτιμότερο να αγωνιστούμε στην προσευχή, στην ευλάβεια, στην κατάνυξη, στην ευγένεια, στη συγχωρητικότητα, στην επιείκεια. Καλύτερα να συναγωνιστούμε στην Κλίμακα του Ιωάννη, στη Φιλοκαλία, στα Γεροντικά. Προτιμότερο να εντρυφήσουμε στην Ιερά Σύνοψη, στις Ακολουθίες της Εκκλησίας, στα Συναξάρια, στο Ιερό Ευαγγέλιο.
Δε νομίζω τρώγοντας τις σάρκες των αδερφών μας, να ευαρεστείται ιδιαίτερα ο Θεός. Έχουμε πληθώρα νεοφανών «προφητών», «φωτισμένων» και «ειδικών». Τους ακούς και ταράσσεσαι. Φόβος και τρόμος, πανικός και οργή, ταραχή και απειλές συνθέτουν το παζλ του «αγωνιστή της πίστεως, που εννοείται ότι τα ξέρει όλα».
Βγαίνει άλλος και λέει ότι ο Χριστός ήρθε για να διαιρέσει. Έτσι, χωρίς προϋποθέσεις, με αυθαίρετες ερμηνείες και προκηρύξεις ανυπακοής! Μα καλά, χάθηκε ο Θεός; Εξαφανίστηκε το Άγιο Πνεύμα; Καταποντίστηκε η Εκκλησία;
Κάτσε βρε αδερφέ. Βάλε μία άνω τελεία. Μη γουρλώνεις τα μάτια υπερασπιζόμενος τον Θεό. Μη φουσκώνεις τις φλέβες λες και θα δείρεις όλη τη γειτονιά. Γεμίσαμε συνεχιστές του Τσακ Νόρις. Το ίδιο ισχύει και για εσένα αδερφέ, που σκύβεις το κεφάλι ταπεινόσχημα, βάζεις ατμοσφαιρική μουσική για ηχητική υπόκρουση, χτίζεις μία γεροντική φωνή και συμβουλεύεις ως εκπρόσωπος του Θεού. Το ίδιο ισχύει και για εμένα τον ίδιο.
Αυτό είναι το παράδειγμα που δίνουμε στους αθέους και στους αντιθέους; Νομίζω ότι όλοι αυτοί έχουν τρομάξει βλέποντάς μας! Τέτοιο χάλι και ακαταστασία, είναι να απορεί κανείς πώς οικονομείται από τους πνευματικούς πατέρες των παραπάνω θιασωτών.
Μα θα πει κάποιος: Υπερβάλλεις πάτερ.
Ναι, φυσικά και υπερβάλλω. Και ζητώ συγνώμη. Ελπίζω όμως αυτή η υπερβολή να προβληματίσει.
Η συντριπτική πλειοψηφία του πονεμένου πιστού λαού, βουβά αναμένει κάποιο φωτεινό διέξοδο.
Ποιός άνθρωπος του Θεού να αρθρώσει πνευματικό λόγο; Γιατί να τον πληροφορήσει ο Θεός; Ποιός θα τον ακούσει;
Ευτυχώς, μίλησε ο γέροντας Ευθύμιος από την Καψάλα. Ελπίζω να εισακουσθεί. Την Ευχή σας γέροντα να έχουμε…
Επαναλαμβάνω τις τελευταίες σειρές του πρόσφατου κειμένου του γέροντος, σαν είδος παρακαταθήκης του Θεού στη ζωή μας, σαν το ασφαλές μονοπάτι της Χάριτος του Θεού : [ Ὁ ὅσιος Παΐσιος προλέγοντας τίς μελλοντικές δυσκολίες τόνιζε: «Μόνο μέ καλή πνευματική ζωή θά τά βγάλωμε πέρα».
Ἐπέτρεψε ὁ Θεός γιά τίς ἁμαρτίες μας αὐτήν τήν μεγάλη δοκιμασία.
Ἔχομε ἀνάγκη ἀπό εἰλικρινῆ μετάνοια, ὑπομονή ἀνεξάντλητη καί προσευχή ἀδιάλειπτη, ἡ ὁποία ἐνισχύει τήν Πίστη μας.
Εὐχώμαστε ἀδελφικά καλή Ἀνάσταση μέ τίς ὁποιεσδήποτε συνθῆκες.
Ὁ Ἀναστάς, ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί Νικητής τοῦ θανάτου νά παρηγορήση, νά φωτίση μέ τό φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του ὅλους μας καί νά δώση δύναμη καί ἀντοχή στόν λαό Του.
Μέ τήν χάρη Του νά φθάσωμε στήν ἡμέρα τῆς ἀπολυτρώσεώς μας ἀπό τήν ἁμαρτία καί ἀπό ὅλα τά δεινά. Ἀμήν. ]
