Ο θησαυρός της Σοφίας του Θεού.
Εισαγωγικά
Χωρίς Θεό, η ζωή είναι ένα ουτοπικό κυνήγι χαράς και ευτυχίας, μέσα από πάθη, αμαρτίες και λογισμούς, ανθρώπων χωρίς πραγματικό έλεγχο του εαυτού τους. Ο διάβολος «προσφέρει» φθηνά και εφήμερα δολώματα και οι άνθρωποι ακολουθούν σαν δούλοι. Όπως ακριβώς το μοσχάρι που, χωρίς να το ξέρει, ακολουθεί πρόθυμα τον κτηνοτρόφο στο σφαγείο.
Στον πονηρό και δόλιο διάβολο, δεν μπορεί καμία ανθρώπινη σοφία να αντιπαρατεθεί. Μοναδική ελπίδα του ανθρώπου, είναι η Σοφία του Θεού. Η Σοφία του Θεού δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε απλή υπόθεση αλλά γεννιέται μέσα μας ως θεία έμπνευση. Ο φιλάνθρωπος όμως Θεός δεν άφησε τα παιδιά Του να μείνουν απληροφόρητα για την Σοφία Του και στέλνει τον σοφό Σολομώντα να μας διδάξει αιώνιες αλλά και πρακτικές αλήθειες.
Παροιμίες Σολομώντος Α΄
Τμηματικά θα δημοσιεύουμε διδασκαλίες από το Βιβλίο των Παροιμιών (Παλαιά Διαθήκη), υπό την ερμηνεία του Π.Ν.Τρεμπέλα και μία πολύ σύντομη αποδελτίωση για την ωφέλεια όσων αδελφών αναζητούν κάτι πνευματικώς χρήσιμο.
Θα ακολουθήσουμε όμως την αντίστροφη σειρά, για να αντιληφθούμε πόσο απομακρύνθηκε ο κόσμος από το θέλημα του Θεού. Διαβάζοντας αρχικά την αποδελτίωση θα αισθανόμαστε έκπληξη και ίσως αμφιβολία, αλλά διαβάζοντας στη συνέχεια το μεταφρασμένο πρωτότυπο θα συναισθανόμαστε την φτωχική κατήχησή μας.. Εμού πρώτου…
Αποδελτίωση / σχολιασμός
1. Η αληθινή γνώση του Θεού, εμπνέεται από το νόμο του Θεού. Όποιος δεν εφαρμόζει το νόμο του Θεού, δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό. Οφείλουμε να αγνοούμε τα μαθήματα περί Θεού, από ανθρώπους που δεν αναγνωρίζουν και δεν τηρούν στη ζωή τους τις εντολές του Θεού!
2. Η κατά Χριστόν παιδαγωγία προσφέρει σύνεση και διάκριση ώστε ο χριστιανός να γνωρίζει τί πρέπει να πράττει και τί να αποφεύγει. Για αυτό χρειαζόμαστε τους Πατέρες μας και την Ιερά διδασκαλία τους. Αμέσως καταλαβαίνουμε την αδυναμία του σημερινού ανθρώπου να διακρίνει τις παγίδες του διαβόλου: απουσιάζει από τη ζωή του, η παιδαγωγία του Χριστού (κατήχηση, κηρύγματα, συμβουλές πνευματικού, μελέτη θείων Γραφών κλπ).
3. Θεάρεστη συμπεριφορά και ζωή. Έννοιες που πρέπει να ξαναμπούν στο «σύγχρονο» λεξιλόγιό μας.
4. Προϋπόθεση της ορθής αντίληψης των πραγμάτων γύρω μας και μέσα μας, είναι η ωριμότητα σκέψεως και η συνείδηση του καλού και του κακού. Σήμερα αντί για τα δύο αυτά προωθείται η παθητικότητα σκέψεως (μέσω προπαγάνδας των ΜΜΕ και των social media) και η εξομοίωση καλού και κακού (μέσω του δήθεν προσωπικού δικαιώματος!) στα πλαίσια της «πολιτικής ορθότητας» (επιτρέπεται να πιστεύεις μόνο ότι σου επιτρέπει το πολιτικό σύστημα!).
5. Οι ασεβείς περιφρονούν τη θεία παιδαγωγία και την αληθινή σοφία, διότι δεν σέβονται/πιστεύουν ή έστω ευλαβούνται τον Θεό, δεν τηρούν τις εντολές Του και συνεπώς δεν έχουν αγαθή σύνεση. Το οποίο σημαίνει ότι οι ασεβείς εγκλωβίζονται όλο και πιο ασφυκτικά στην καταθλιπτική απιστία τους.
6. Οι ασεβείς άνθρωποι, δεν προσπαθούν να σε πείσουν για την ορθή στάση της ζωής τους. Η σωστή έκφραση είναι ότι προσπαθούν να σε αποπλανήσουν από τον δρόμο του Χριστού… έστω και άθελά τους!
7. Ο ασεβής άνθρωπος όταν συναντά την ευσέβεια και την ευλάβεια προς τον Θεό, γεμίζει κακία και μίσος. Αυτό ακριβώς λέει και ο Χριστός στο Ευαγγέλιο ότι «οι άνθρωποι με μισούν χωρίς λόγο»!
8. Το κακό δεν θα μείνει ατιμώρητο. Οι πνευματικοί νόμοι ενεργούν, αν και καθυστερούν εξαιτίας της μακροθυμίας και της συγχωρητικότητας του Θεού.
Κεφάλαιο α΄ (Βιβλίο ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ)
1 Εις το βιβλίον τούτο περιέχονται αι παροιμίαι και τα σοφά αποφθέγματα του Σολομώντος, του υιού τον Δαβίδ, ο οποίος εβασίλευσεν εις το Ισραηλιτικόν έθνος.
2 Εγράφησαν δε αι παροιμίαι αυταί, ώστε εκείνος που τας μελετά η τας ακούει, να αποκτήση την πραγματικήν επιστήμην, δηλαδή την αληθή γνώσιν, που εμπνέει ο νόμος του Θεού. Σκοπός επομένως των παροιμιών αυτών είναι να γνωρίση καλώς ο άνθρωπος τα θεία και τα ανθρώπινα πράγματα, την ωφέλιμον διδασκαλίαν και παιδαγωγίαν διά την ψυχήν του και έτσι να αποκτήση την σύνεσιν και την ικανότητα, διά να διακρίνη τι πρέπει να αποφεύγη και τι να πράττη, ώστε η όλη του συμπεριφορά να είναι θεάρεστος.
3 Να είναι ακόμη εις θέσιν να δεχθή και να αποκρούση τας προσβολάς αντιθέτων λόγων, που λέγονται η γράφονται με ρητορικήν τέχνην και σοφιστείαν, να εννοήση δε ποία είναι η αληθής δικαιοσύνη, ώστε να εκφέρη κρίσεις και αποφάσεις δικαίας και ευθείας επί των εκάστοτε παρουσιαζομένων περιστάσεων.
4 Επί πλέον το βιβλίον των Παροιμιών εγράφη διά να δώση εις τους απλούς και απονηρεύτους ανθρώπους σύνεσιν και εξυπνάδα προς ωφέλειαν εαυτών και του πλησίον, εις δε τον νεαρόν κατά την ηλικίαν και στερούμενον πείρας συνείδησιν του καλού και του κακού και ωριμότητα σκέψεως προς ορθήν των πραγμάτων αντίληψιν.
7 Αρχή, ρίζα και θεμέλιον της αληθινής σοφίας είναι ο φόβος του Θεού· η σύνεσις δε τότε είναι αγαθή και αποδίδει τους καρπούς της, όταν εφαρμόζεται και επιτελήται δι’ έργων. Η ευσέβεια δε, δηλαδή ο προς τον Θεόν σεβασμός και η προς αυτόν ευλάβεια, είναι αρχή της αληθινής γνώσεως· οι ασεβείς όμως θα περιφρονήσουν την θείαν παιδαγωγίαν.
8 Άκουε πάντοτε, παιδί μου, προσεκτικά την διδασκαλίαν του πατέρα σου και να είσαι υπάκουος εις την παιδαγωγίαν του, και να μη διώχνης μακριά από σένα τας συμβουλάς και οδηγίας της μητέρας σου, τας οποίας ως θεσμούς και νόμους ιερούς να μνημονεύης καθ’ όλην την ζωήν σου·
10 Παιδί μου, πρόσεχε μη σε αποπλανήσουν άνθρωποι ασεβείς, ούτε να συγκατατεθής θεληματικώς εις όσα σου προτείνουν.
15 Παιδί μου, μη υπάγης μαζί των εις τον δρόμον που βαδίζουν, απομάκρυνε δε τα βήματά σου από τους δρόμους των
17 Αλλ’ όπως δεν στήνονται ασκόπως και χωρίς αποτέλεσμα παγίδες και δίκτυα διά τα πουλιά, έτσι και αυτοί δεν θα μείνουν ατιμώρητοι· θα τιμωρηθούν είτε από ανθρώπους είτε από τον Θεόν.
19 Κατ’ αυτόν τον τρόπον ζούν και τέτοιο θα είναι το κατάντημα όλων εκείνων, οι οποίοι πράττουν έργα παράνομα· διότι εξ αιτίας της κακίας και ασεβείας των καταστρέφουν και την ζωήν και την ψυχήν των.